bloggen 2.0

Na bijna twee jaar schrijf ik weer mijn eerste blog. Ik moet eerlijk zeggen, de backspace knop op mijn laptop heeft aardig wat overuurtjes gemaakt. Ik moest er echt weer even inkomen.

Maar laat ik me eerst even kort voorstellen. Mijn naam is Rika Woord, ben getrouwd met Albert Woord en samen hebben wij twee kinderen: Amber (5) en Dave (1). Ik werk twee dagen in de week als haar stylist bij Adija, beter bekend op Urk als Teun Föhn. Voor de rest vd week ben ik moeder, vrouw, huishoudster, scheidsrechter, taxichauffeur vriendin, zus en dochter 😉

Laten we maar verder gaan waar ik was gebleven op mijn laatste blog op sinds88, die ik samen met mijn vriendinnen runde. Daarin mocht ik vertellen dat wij ons tweede kindje verwachten. 

Die inmiddels vandaag precies vijftien maanden oud is. En heerlijke, ondeugende knul van ruim tien kilo genaamd Dave. Dit kleine mannetje heeft ons leven opnieuw verrijkt! 

Mijn dochter Amber, van vijf jaar vind het natuurlijk fantastisch, die is zoals de meeste grote zussen zijn, een tweede moeder. 

Zoals je dan al snel kan rekenen zit er vier jaar tussen deze twee. Nu weet ik niet hoe het is om een kortere leeftijd te hebben tussen je kinderen, maar wat had en heb ik het makkelijk voor mijn beleving. 

We hadden wel al eerder broertje of zusje gewild voor Amber maar dat loopt niet altijd zoals je zelf wilt. Op het moment dat je daar in zit kan dat best pijnlijk zijn. Maar nu ik terug kijk “wil” ik alleen maar de voordelen zien. 

Om even terug te komen op wat ik bedoel met wat ‘makkelijk” was. Is dat het gewoon de kleine dingen waren toen Dave echt een baby was. Hij was namelijk nogal onrustig in de eerste weken van zijn kleine leventje. Sliep niet in zijn eigen wieg, gilde het uit als ik de borst wilde geven. Wat bleek? Onze kleine man had tijdens zijn geboorte het ‘kiss syndroom’ gekregen. Dit is een storing in de nekwervels van je kleine baby. Je baby heeft dan te weinig bewegingsvrijheid in hun nek door een foute stand in hun wervels. Maar gelukkig is daar de osteopaat! Die had dit probleem in drie behandelingen opgelost, kortom wij hadden een andere baby. En ja in die tijd is de hulp van zo’n “grote zus” die haarzelf kan aankleden, drinken of eten voor haar kan pakken heel handig. Kortom ik vond de komst van een tweede kindje op deze manier echt wel even pittig omdat hij zo onrustig was maar ook weer heel makkelijk, als ik wel eens andere verhalen om me heen hoorde van andere moeders. Maar inmiddels is Dave dus vijftien maanden en een gezellige dreumes waar wij ontzettend van genieten. Hij is gewoon een kind waarbij ik merkte, hoe meer hij kan, des te makkelijker en rustiger hij werd. 

Ik vergeleek hem daar in tegen ook teveel metAmber die overigs echt een droom baby was, sliep, at, gaf een boertje en repeat. Nu ik terug kijk en dit op digitaal papier zet, bedenk ik me weer hoe ontzettend leuk het is, en te zien hoe klein ze ook zijn, dat je kinderen zo verschillend zijn. En genieten wij volop als gezin van vier!