De Mannengriep.

 

De opgetrokken wenkbrauw van Albert spreekt boekdelen wanneer ik vertel over het onderwerp van mijn blog.
Tricky, that’s for sure, maar he! het kan niet altijd over rozen gaan.

En aangezien de meeste vrouwen helemaal los gaan wanneer ik dit onderwerp in de groep gooi, vond ik het tijd om wat meer te weten te komen over deze verschrikkelijke ziekte.

Want ik zou ik niet zijn zonder heel Google te hebben doorgespit toen Albert de gevreesde kwaal bleek te hebben. Talloze onderzoeken waren er al geweest en iedereen had een andere mening, bestond het nou wel? Of is het gewoon aanstelleritis?
 Ik nam de proef op de som en probeerde hem zo goed mogelijk te ondersteunen.. Af en toe hoorde ik een kreun of een zucht en vloog ik weer naar boven. Zelfs praten verging hem bijna, want ik kon nog net ontcijferen dat er een kopje thee boven moest komen, en elke keer wanneer ik boven was leek het hoesten en proesten net ff erger (weet je wel) .Hij had zich totaal overgegeven aan zijn zieligheid en wilde daarin ook worden gehonoreerd.

Als klap op de vuurpijl had hij me op het werk een berichtje gestuurd met een link naar een artikel waarin stond “mannengriep veel erger dan een bevalling” en daaronder schreef hij zie je dat schat. Jullie mogen heerlijk weten dat dit gigantisch op mijn lachspieren werkte en ik heb dit heerlijk besproken met mijn vrouwelijke collega’s.
Gelukkig had ik nog wat uurtjes werken voor de boeg en bij thuiskomst zag ik dat hij ook zeker niet verhongerd was, door de lege zakken chips en snoeppapieren in de vuilnisbak…

De volgende morgen stond hij echt fysiek en mentaal op instorten, had ik toch te veel de spot met hem gehad? Was hij dan zo ziek? Hoe dan? Een griepje is bij een vrouw met gemiddeld anderhalve dag over, kom op zeg ! Maar Google bracht me een antwoord “Vrouwen zijn sterker dan mannen” Sorry guys, maar dit zijn keiharde (google) feiten. Vrouwen brengen gewoon de kids naar school, doen hun boodschappen, de was enz. Terwijl de mannen daarentegen hun wilsbeschikking al hebben opgesteld.

En wij als vrouwen vinden het helemaal niet erg wanneer een man zich kwetsbaar opstelt, en eigenlijk van ons afhankelijk is. Ook daardoor voelen wij ons weer sterker, win win situatie dus.

Na 4 dagen privé ook voor zuster te hebben gespeeld, knapte hij eindelijk op. En ik slaakte dan ook een diepe zucht van verlichting toen hij weer aan het werk ging ( misschien ben ik nu iets te eerlijk maar goed). Ik was bijna net zo opgelucht als die moeders die stiekem de vlag buiten willen hangen als hun kinderen weer naar school moeten na de zomervakantie.

 Iedereen weer gezond, huis weer aan kant en bacillen eruit, dacht ik. Totdat ik zelf flink beroerd werd op mijn werk en dat krek op maandag, wanneer ik als een bezetene mijn huis sop. Na mijn dienst zat er niets anders op dan toch echt even naar bed te gaan en mijn schoonmaakspullen te laten voor wat het was. Wekker gezet want ja ik moest wel gewoon eten koken. S’middags maar weer op bed met de wekker want he ik moest mijn dochter weer ophalen. In de loop van de dag knapte ik weer op, en ik besloot gewoon lekker te gaan sporten om dat griepje eruit te zweten, want ik wil eigenlijk gewoon geen tijd nemen voor griep. En wonder bovenwonder kom ik er altijd ook zo makkelijk vanaf. Of komt het omdat ik weet dat vrouwen gewoon heel sterk zijn….