Loedermoeder 2.0
A picture perfect life….ken je dat ?
Op instagram lijkt het tegenwoordig wel een strijd onder de moeders welk kind er het mooiste bij loopt of de ingewikkeldste traktatie in elkaar heeft gefabriceerd. En het gekke is we doen er allemaal aan mee, ook ik.. Tenminste, mijn insta foto’s staan bol van de filters en ik plaats alleen de leuke foto’s en filmpjes van mijn kids.
Maar we moeten tegenwoordig al zoveel, we moeten leuke dingen met de kinderen doen, we moeten zorgen dat ze hun stinkende best doen op school. Natuurlijk ook nog een sport, en we moeten vooral zorgen dat onze kinderen altijd “leuk ” zijn. Hoe lang gaan we die hype volhouden? Want op dat gebied zal ik dus nooit die leuke moeder zijn of worden. Ik ben nou eenmaal van de structuur in mijn gezin. Ik houd er niet van om telkens op stap te moeten (alleen de ellende al die je mee moet zuilen met een baby) en ik koop de traktaties gewoon kant en klaar bij ’t Soetendal. En als klap op de vuurpijl ..daar komt ie… ik kan niet wachten om weer aan het werk te gaan.
Ja echt, ik loop gewoon als sinds de kraam tegen de muren op. Onze nieuwe aanwinst drinkt, poept en slaapt. That’s it. Super lief dat zeker en ik mag dus mijn handen stijf dicht knijpen maar ik ben mateloos op zoek naar structuur.
Ondertussen is ons hele huis weer opgeruimd, het liefst in bakjes met betreffende labels. Onze inrichting is al weer een paar keer gewijzigd, en gister heb ik even fijn de vloer kaal gehaald met een sponsje en gekookt water. Conclusie: ik wil gewoon weer lekker aan het werk. Niet omdat ik bij de kinderen weg wil maar omdat ik mijn eigen sociale wereldje weer terug wil en wil nadenken over andere dingen dan Dettol, luiers en de schoolrun. Een Loedermoeder ten voeten uit and I don’t care..
Over de kids hoef ik me geen zorgen te maken, de oudste zal het niet eens doorhebben en de jongste is bij onze geweldige gastouder. Die gastouder die zou ik ook gewoon wel eens willen schakelen als ik een dagje wil shoppen, alleen! Want niet alleen mijn dochter hoeft er grandioos bij te lopen, ik kan met een paar van die oma stretch onderbroeken (spanx ofzo?) ook echt wel weer een leuke broek aan. Want mijn picture perfect postpartum body is nog niet helemaal in orde zal ik maar zeggen. De detox kuur ging geweldig, hoef je ook vrij weinig voor te doen. Het sporten gaat goed want dat vind ik nou eenmaal leuk. Maar het dieet? Nou ik kauw zelf de kruimels op van Joyce haar koek die op de grond valt, en dat kan want die vloer is als een zonnetje natuurlijk op dit moment. Maar alles hoeft niet tegelijk, ik hoef niet alles goed te doen omdat dat allemaal zo lijkt in de sociale media wereld. Ik ben niet perfect en dat wil ik ook niet zijn en zolang ik me dat bewust ben hoef ik me ook niet schuldig te voelen over het feit dat ik Joyce s’morgens op pad stuur met haar plakke bol in haar hand want wonderbaarlijk kauwt ze hem dan wel op en hoef ik niet een half uur naast haar bord te zitten zeveren.
