Makkelijke Kost.

Een Urker mag graag op de wielen.
Al is het alleen maar om een paar nieuwe schoenen, dan rijden we daar wel even een uurtje voor.
Ik dus ook, maar zoals altijd eindig ik weer in een plaatselijke kledingzaak.
Zo ook deze morgen…
Op mijn dooie gemak sta ik in het kleedhokje mijn nieuwe garderobe te passen.
En voor het eerst ben ik met bijna alles wat ik heb aangetrokken tevreden.
Ik kijk even op mijn telefoon of er belangrijke berichten zijn, en tot mijn schrik zie ik dat het al 12:30 is.Shit, shit,shit !!
Nee, hoe kan de tijd zo snel zijn gegaan? Heb ik zo lang lopen treuzelen?
Manlief verwacht tussen de middag warm te eten, en ik heb nog niet eens groente gekocht!
Ik snel me naar de kassa en reken af. Verward zoek ik mijn auto en rijd naar de dichtstbijzijnde supermarkt.

Alle groente waar ik zin aan heb krijg ik nooit op tijd klaar.
Ik tuur rond in de winkel en mijn oog valt op de bekende potjes van Hak, wat totaal niet mijn ding is. Maar goed nood breekt wet.
Voor de prijs hoef ik het niet te laten , en dat compenseert weer een beetje mijn uitgaven van daarnet.
Wanneer ik langs de koeling slenter, valt mijn oog op de beste uitvinding ooit op dit moment: Voorgeschilde aardappelen !
Hoe makkelijk kan je het krijgen..Het is niet druk in de supermarkt dus ik ben zo weer vertrokken.

Eenmaal thuis aangekomen slaat de klok 1 uur. Ik heb nog even speling want manlief is nogal van een “Urker kwartiertje”
Ik gooi ik de pannen op het gas, en mik de groente en de aardappels in de pan. Ziezo ! dat pruttelt wel een eind weg.
Ik pak het pondje gehakt die ik netjes vanmorgen uit de vriezer had gehaald en gooi dit in een kom. Zo even kruiden en kneden maar.
Maar dat valt vies tegen, het gehakt is nog keihard.
Dit word improviseren: snijden,hakken,peuteren en na enkele minuten liggen daar toch echt een paar vierkante ballen in de pan.
Aanbakken, water erbij en pruttelen maar. Net wanneer ik de pannen op tafel zet komt manlief binnen en we schuiven aan
.Ik vraag mezelf met klotsende oksels af hoe ik dit heb klaargespeeld, maar het is gelukt
.Zonder blikken of blozen worden de borden leeggegeten en ik sla het vlees deze keer over.
Ik zeg tegen mijn man dat hij wel wat extra vlees verdient aangezien hij nog een lange dag moet werken.
We ruimen samen af en hij besluit om weer te vertrekken naar de zaak.
Hij geeft me een knipoog en zegt “Lieve schat, de kost was weer heerlijk maar ik hoop toch wel dat je het ijs in vervolg voor de zomer bewaard”
Met het schaamrood op mijn kaken vervolg ik mijn werkzaamheden en probeer ik mezelf in vervolg te beloven dat ik dit anders aan ga pakken.
En diep vanbinnen vraag ik me af hoe al die andere vrouwen dit hebben opgelost, die ook in de kledingwinkel waren.