Moeders.
Vele soorten en maten heb je ze. Als we alle type moeders in een schap bij de Appie zouden zetten was het winkelcentrum te klein. Maar wat voor moeder ben ik?
Ben ik de ophemel moeder? Zo’n moeder die niet kan zien dat haar kind ook wel eens wat fout doet, ergens niet goed in is? Zeker te weten van niet. Om eerlijk te zijn heb ik ook gelijk een beetje een hekel aan het kind van de ophemel moeder. Als iemand haar kind kan neutraliseren ben ik het wel. Mijn dochter heeft de motoriek van een pasgeboren bambi. Fietsen is uit den boze, komt wel als ze 38 is. Kleuren tussen de lijntjes is iets voor hoger opgeleiden. Sorry meid, ik zie het and I feel you! Kind van je moeder.
Ben ik het type yuppie moeder? Ben ik er op gebrand dat mijn kind, ongeacht welk moment, er piekfijn bij loopt, de mooiste van de klas is? Geloof me, ik heb slapeloze nachten gehad van het issue “naar school”. Wat trek ik mijn kind aan? Ze mag niet uit de toon vallen, te hip is een dingetje, te saai kan ook niet. Vorige week kwam ze thuis, ze droeg een door haar zelf uitgekozen legging (je kent het yuppen gedoe wel, laat je kind vrij in keuzes en dat soort gedoe van expressievrijheid, doe ik dus ook aan mee) van Maison Scotch, prachtig merk, I love it! Maar enfin, ze wil de legging waar ze diezelfde ochtend zo trots op was niet meer aan want de kinderen uit haar klas zeiden dat ze een pyamabroek droeg. Pleuriskids. Dat terzijde.
Ben ik dan een toegeef moeder die haar zelf de keuze laat maken, het eventuele pesten uit de weg ga en haar niet meer de legging laat dragen omdat ze dat niet wil? Geloof me, soms ben ik keihard voor haar. Wil je niet dan zal je niet. Niemand gaat dood aan een drift- of huilbui. Lust je niet, prima kind, eet je niks. Easy peasy. Wil je niet naar bed, jammer voor je vriendin maar moeders heeft echt tijd voor zichzelf nodig en jij gaat lekker dan maar een uurtje plafonddienst draaien, ga je ook niet dood van.
Ben ik dan een loeder moeder die haar kind naar bed slingert omdat moeders er op gebrand is om Expeditie Robinson te kijken? Om vervolgens daarna nog eens naar de krans te gaan. I know, dat betekend dus niet op een christelijke tijd thuis. Ben je een loeder moeder als je af en toe een nachtje er tussenuit piept met vriendinnen? Een avondje een concert meepakt?
Persoonlijk denk ik dat de Appie het gewoon moet laten bij de huismerk moeders. De ingrediënten bepalen uiteindelijk wat voor moeder je bent. En de ingrediënten zijn je kids, je huwelijk, je baan, je karakter enz. Elke dag zetten we voorzichtig maar met volle overgave weer een stapje in de reis die wij als huismerk moeders maken. En hoe die reis verloopt weten we niet. Zon, storm, overal krijgen we mee te maken. Geniet van jouw eigen reis. Enne.. succes!
