Blogs,  Mariska

Sorry.

Laat ik maar gewoon eerlijk zijn: mijn zin, mijn lust is ver te zoeken. En ik heb ook geen zin om er naar te zoeken. Mijn zin, mijn lust om een blog te krabbelen is ver beneden peil. Dramatisch te noemen. Dus sorry.

Het enige wat mijn strot uitkomt is hoogzwanger geleuter. Over alles en enkel alleen alles wat met baby’s te maken heeft. Shoot me. De enige prioriteit die ik heb is deze baby er uit moven en that’s it. Feit blijft dat deze baby het prima naar zijn of haar zin heeft bij mij in de buik dus, opsteker voor mij, het duurt nog wel even.

Waar ik normaal gesproken er geen werk van heb om woorden op papier te brengen, woorden die in mijn hoofd zitten, woorden die een verhaal en/of een gevoel vertellen blijven die woorden nu weg van het papier. Soms denk ik: “oh ja, dat is leuk!” En nog geen paar minuten verder weet ik het niet meer. Of ik weet een kwart. Als ik geluk heb.

Mijn brein is een complete chaos geworden van onsamenhangende dingen. Vergeetachtigheid. Blame the hormones. Laatst vroeg de hubby aan me: “Maris, regel jij dat morgen dan even?” Ik keek hem verontwaardigd aan en had geen flauw benul waar hij het over had. Hij was er van overtuigd dat ik de spot met hem had maar ik zweer het je, het gesprek dat we nog geen tien minuten daarvoor hadden gevoerd was ik compleet vergeten.

Dus nogmaals sorry. Mijn vermogen om als normaal mens te functioneren ben ik totaal kwijt. Ergens verloren tussen mijn zesde en zevende maand zwangerschap. Het is nu alleen nog maar Mariska de Zwangere. Je hebt het zelf hierboven al gelezen, alleen maar zwangere praat komt eruit. En ik waarschuw je, straks is het voorlopig enkel nog Mariska de Moeke. Grote kans dat ik een blog eruit ram met alle bevallingsdetails. Sorry alvast. I’ll be back:)

Echtgenote en moeder van Jae (6) en Jack (1)

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.