Zwangerschap is de mooiste reden om je akelig te voelen.

En dan ben je zwanger…
Onze langverwachte droom komt eindelijk uit.
Niet wetend wat het allemaal met zich mee zal brengen.

Vanaf het moment dat we wisten dat ik zwanger was kwam ik in een rollercoaster terecht. Kotsen op een manier die ik nog nooit had gedaan, zelfs niet na een avondje stappen met vriendinnen. Niet alleen dat maar ook mijn snelgroeiende buik maakten dat ik de zwangerschap niet lang verborgen kon houden.

Ik was trouwens net een half jaar getrouwd, dus de vraag: “Nou wat docht jellui ervan” (wat dachten jullie ervan) was ook al meerdere malen gesteld. De raarste opmerking was toch wel: “of zijn jullie ook zo’n modern gezin?” dat wil hier op Urk zeggen dat je nog even wacht met je pilstripje weg te knikkeren.
Jammer dat sommige mensen niet altijd door hebben dat het niet voor iedereen zo makkelijk is om zwanger te raken, maar ach dat zal de onwetendheid zijn.

Dus besloten we met 10 weken het aan iedereen te vertellen. Binnen een dag wist heel Urk het. Zelfs van totaal onbekenden kreeg ik een berichtje met “gefeliciteerd”. Hieruit kan je opmaken dat de sociale controle op Urk heel groot is, en dat is nou eenmaal een zegen en een vloek.

Na de 10 weken brak voor mij ook de tijd van ellende aan. Het overgeven bleef aanhouden, tot een week of 17. Als klap op de vuurpijl kreeg ik een middenrifontsteking. Mijn buik groeide letterlijk te snel. Hierdoor vroegen mensen met 12 weken al wanneer ik moest “leggen” (bevallen).

Wanneer je op visite gaat voel je letterlijk het ongemak door je buik ratelen. Ik kon max. een half uurtje zitten, en dat resulteerde in opmerkingen als “zwanger zijn is geen ziekte” . En dat is zeker een feit, maar oh, wat kan je je beroerd voelen. Maar ondanks de bijkomende klachten, geniet ik optimaal. Wat is het toch ook bijzonder om zwanger te mogen zijn.

Toch merk je ook in een dorp als Urk dat iedereen zich betrokken voelt, iedereen staat voor je klaar. Mijn man is visserman en echt de beste die er is (als hij er is…). Dus ik ben vaak aangewezen op mezelf. Ik zal ook nergens in een kamer roepen dat ik nog een box nodig heb, want gewis dat de volgende dag je tuin vol staat met babyspullen. Kijk, ook dat is Urk.

Alie Romkes-Buter
Echtgenote en Mommy to be (April)